Αν είσαι αυτοκράτορας, κάνεις ό,τι θέλεις. Έχεις παιδικό όνειρο να ονομάζεις τον χρόνο στους αιώνες; Παίρνεις έναν μήνα και του δίνεις το όνομά σου. Σου φαίνονται λίγες οι ημέρες του μήνα σου; Τον μεγαλώνεις, σιγά το δύσκολο: παίρνεις μια μέρα από έναν άλλο μήνα (τι τις θέλει αυτός τρεις δεκάδες μέρες;), την προσθέτεις στον δικό σου και από τις 30 μέρες που είχε τον κάνεις να έχει 31, κομμάτι από κέικ.
Πάντως, για να ξέρεις, γίνεται. Το έκανε ο Οκταβιανός Αύγουστος το 4 π.Χ και κόντυνε τον καημένο τον Φεβρουάριο ακόμη περισσότερο. Διότι αυτός, σου λέει, ήταν από την αρχή αδικημένος, αλλά και πάλι διέθετε τον αξιοπρεπή αριθμό των 29 ημερών, τα δε δίσεκτα 30, από τότε που ίσχυσε το Ιουλιανό ημερολόγιο του Σωσιγένη, δηλαδή από το 45 π.Χ. Στην ηλικία των σαράνταplus όλοι κάτι χάνουμε, ο Φεβρουάριος έχασε μια μέρα ακόμη, για να ικανοποιηθεί η φιλοδοξία του Αυγούστου.
 |
| Φεβρουάριος, Leandro Bassano, 1595 |
Είναι λοιπόν ο μικρότερος μήνας, σε αντιστάθμισμα όμως έχει μερικά πολύ ενδιαφέροντα αλλά και μοναδικά χαρακτηριστικά, π.χ. είναι ο μόνος μήνας που μπορεί να περάσει χωρίς καμία πανσέληνο, τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν μου φαίνεται και τόσο θετικό. Μήνας χωρίς πανσέληνο, τι θα έλεγε και ο λυκάνθρωπος περί αυτού; Φαινόμενο πάντως που δεν το λες και σπάνιο, αφού θα συμβεί το 2018, ενώ η προηγούμενη φορά ήταν το 1999.
 |
| Από το Les Tres Riches Heures του Duc de Berry η σελίδα του ημερολόγιου για τον Φλεβάρη (1414) |
Μια ρωμαϊκή γιορτή, με το όνομα Februa, που γιορταζόταν στη διάρκειά του, γιορτή καθαρμού και εξαγνισμού, του έδωσε το όνομά της. Φεβρουάριος, ωραιότατο όνομα. γκαντέμικο όμως, όχι μόνο γιατί ο μήνας ήταν αφιερωμένος στους νεκρούς αλλά και για τη σχέση του με τα δίσεκτα χρόνια. Διότι να σε λένε Κουτσοφλέβαρο είναι μεν γελοίο όνομα, αλλά τέλος πάντων το αντέχεις. Να σε θεωρούν όμως γρουσούζη, γκαντέμη, κατσικοπόδαρο...! Αδικία! Και για του λόγου το αληθές ιδού ένα παράδειγμα:
Κι μπήκε χρόνος δίσεχτος και μήνες οργισμένοι
κι έπεσε το θανατικό, κι οι εννιά αδερφοί πεθάναν
βρέθηκε η μάνα μοναχή σαν καλαμιά στον κάμπο
Παραλογή Του νεκού αδερφού, στ. 19-21
Πόσες μειονεξίες να αντέξει ένας μήνας; Από δική μας αγραμματοσύνη, που μπερδέψαμε το δις (δυο φορές) με το δυσ- (κακό, δύσκολο), θεωρήσαμε τις χρονιές που διαρκεί 29 μέρες γρουσούσικες. Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ ξαφνικά αισθάνομαι μια συμπάθεια γι αυτό τον μήνα. Ευτυχώς τον τίμησε η τέχνη, και η ζωγραφική -ο Τσαρούχης τον έκανε κούκλο .
και η μουσική με τον υπέροχο Άγιο Φεβρουάριο του Δήμου Μούτση
Πέρα τώρα από τις προλήψεις, δίσεκτο είναι το έτος που διαρκεί 366 μέρες, αντί για 365 που διαρκούν τα κοινά. Αυτό καθιερώθηκε ήδη με το Ιουλιανό ημερολόγιο, όταν κάθε 4 χρόνια, μετρούσαν δυο φορές την 24 Φεβρουαρίου (δηλαδή την έκτη ημέρα πριν τις Καλένδες του Μαρτίου, όπως την ονόμαζαν) για να διορθώσουν τις ατέλειες του ημερολογίου τους (σε σχέση με το ηλιακό που βρήκαν ότι διαρκεί 365,242 ημέρες). Κάθε 4 χρόνια ο Φεβρουάριος είχε δυο φορές την έκτη μέρα, δις έκτη, που έδωσε το όνομά της σε όλο τον χρόνο, τον δίσεκτο.
Από τον δίσκο του Μούτση σας αφιερώνω το τραγούδι και εύχομαι καλό μήνα σε όλους
